πολυπρόοδος

-ον, Μ

το ουδ. ως ουσ. τὸ πολυπρόοδον

το να βγαίνει κανείς συχνά, οι πολλές έξοδοι κάποιου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + πρόοδος (πρβλ. α-πρόοδος)].